چکيده-در سيستم هاي مخابرات نوري که براي کاربردهاي مسافت طولاني با نرخ بيت بالا طراحي شده اند، استفاده از ديودهاي ليزري و فيبرهاي تک مد رواج بسيار زيادي دارد. فاصله طولاني بين تکرار کننده ها به سه عامل: توان خروجي ديود ليزري، راندمان گسيل توان از ديود ليزري به فيبر تک مد و پاشندگي و افت فيبر بستگي دارد. فيبرهايي طراحي و ساخته شده اند که در طول موج mµ 55/1 داراي حداقل افت و پاشندگي هستند، بنابراين مهمترين عامل محدودکننده فاصله بين تکرار کننده ها، ميزان توان گسيل شده از ديود ليزري به فيبر است. اگرچه پرتوهاي خروجي از ديود ليزري داراي سمت گرايي زياذي هستند، در فضاي بين ديود ليزري و فيبر دچار واگرايي شده و با زواياي پذيرش کوچک فيبرهاي تک مد تطبيق نمي يابند. بااستفاده از انواع مختلف لنزها ميدانهاي ديود ليزري و فيبر تک مد تطبيق بهتري يافته و راندمان گسيل افزايش مي يابد. در اين مقاله لنز گوه اي دوگانه که داراي راندمان مناسب، قابليت ساخت و سادگي تطبيق است انتخاب شده و پارامترهاي بهينه آن با استفاده از يک برنامه کامپيوتري محاسبه شده است.
کلمات کليدي- فيبر تک مد، انتگرال همپوشاني، شعاع ميدان مدي، راندمان گسيل توان، گسيل توان از ديود ليزري به فيبر، ميکرولنزها.
ن. گرانپايه، ف. شاهوردي،
ششمين كنفرانس مهندسي برق (ICEE 1998)، دانشگاه صنعتي خواجه نصيرالدين طوسي، صص. 85-90، ارديبهشت 1377.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.